σκέψεις ατάκτως ερριμμένες.......

* Αφού μετά από κόπο, θυμήθηκα τους κωδικούς μου για να μπω στο μπλογκ, πάλι καλά....

*Το τραγούδι λέει: "μια πάνω, μια κάτω
                             η ζωή μου άνω κάτω...."
Αυτό αισθάνομαι πως συμβαίνει και με τη δική μου ζωή....Κάποιοι διαφωνούν. Μου λένε τα γνωστά κλισέ:  "Τι έχεις και παραπονιέσαι; Δε βλέπεις τα χειρότερα;"  Εγώ δεν απαντώ. Είναι μάταιο. Εγώ γνωρίζω καλύτερα....


* Οταν πέρασα στο πανεπιστήμιο, αισθανόμουν ξεχωριστή, ελεύθερη, ότι πέταγα στους ουρανούς, γεμάτη όνειρα, φιλοδοξίες. Παράλληλα, βρήκα τη δουλειά που πίστευα πως μου ταίριαζε και που ήταν συναφής με το αντικείμενο των σπουδών μου. Οντως μου ταίριαζε, ένιωθα δημιουργική, αισθανόμουν ικανοποίηση, πληρότητα και αρκετές φορές περήφανη για τις ικανότητές μου...20 χρόνια μετά, είδα τα όνειρα να γκρεμίζονται... Πέτυχα κάποια πράγματα στην επαγγελματική μου ζωή, αλλά αυτά ανήκουν στο παρελθόν. Αποκόπηκα βίαια από τον εργασιακό βίο παρά τη θέλησή μου κι αυτό μου στοίχισε πολύ. Επρεπε να κάνω συμβιβασμούς και αρνήθηκα. Επίσης, έπρεπε να είμαι πιο τσαχπίνα, έπρεπε να κυνηγώ τις ευκαιρίες....Επρεπε, έπρεπε. Πολλά έπρεπε. Συχνά λέω στον εαυτό μου αλλά και και στους γύρω μου: ''Δεν περίμενα να έρθουν έτσι τα πράγματα. Δεν το φανταζόμουν..."
Μετά πάλι σκέφτομαι πως η ζωή μάς επιφυλάσσει εκπλήξεις.


*Πώς γίνεται να ερωτεύεσαι ξανά απ΄το τίποτα; Ποιά βαθιά εσωτερική ανάγκη, ποιά μαγική δύναμη σε οδηγεί να ζήσεις μια φαντασίωση; Οπου απλώς θέλεις να νιώθεις ερωτευμένη κι ας μην υπάρχει αποδέκτης...Που κοιτάζεσαι στον καθρέφτη και νιώθεις όμορφη, θελκτική, κι ας μην είναι  δίπλα το ταίρι σου...που είσαι έτοιμη να φιλήσεις κι ας είσαι μόνη σου... που είσαι μέσα στην ανυπομονησία...που λαχταράς να ξαπλώσεις στο κρεβάτι σου για να ονειρευτείς πρώτα με ανοιχτά μάτια και μετά να κοιμηθείς...Αυτά περίπου δεν είναι τα συμπτώματα; Μη με ρωτήσετε ποιά ήταν η αφορμή... Ηταν κάτι αστείο και αθώο, εντελώς κοριτσίστικο κι ας είμαι.....42!

Μπόρα ήταν και....πέρασε

glitter-graphics.com

Με ξάφνιασε αυτή η δυνατή μαγιάτικη βροχή. Βγήκα στη βεράντα κι αμέσως αποφάσισα να στήσω το ρομαντικό σκηνικό μου. Υπάρχει η βροχή, υπάρχει η κούνια, υπάρχει κάπου στη βιβλιοθήκη μου, η “Περηφάνια και Προκατάληψη” της Τζέην Ωστεν. Όλα είναι έτοιμα για να ονειρευτώ, να μπω σε μια παλιά ιστορία, από αυτές που μου αρέσουν, που με ταξιδεύουν. Καθώς η βροχή κοπάζει σιγά-σιγά, απομένει ο μελωδικός ήχος από τις σταγόνες που πέφτουν στο πεύκο, στα μπαλκόνια, στις τέντες. Μου αρκεί να ξεφυλλίσω για λίγα λεπτά το βιβλίο της αλλοτινής εποχής κι ενώ λικνίζομαι στην κούνια μου, μπαίνω μέσα στις εικόνες με τις δαντέλες, τις βεντάλιες, τα κιτρινισμένα επιστολόχαρτα, μυρίζω τα αρώματα, ζηλεύω τις κρυφές ματιές και τα χείλη που φιλήθηκαν, ονειρεύομαι το ρομάντζο, τα λόγια που ειπώθηκαν, κι αυτά που έμειναν στη σκέψη.
Επειτα, η βροχή σταμάτησε τελείως, οι εικόνες έσβησαν  και ήρθαν οι ειδήσεις των 8.....

Αποσιωπητικά.....

Δεν ξέρω αν η σιωπή είναι χρυσός, αλλά σίγουρα είναι προτιμότερη από τις κραυγές......κι εγώ τώρα προτιμώ να σιωπώ.




σσ. Ομως, αν και στη σκιά, είμαι εδώ. Σας βλέπω, σας διαβάζω, με    συντροφεύετε.....Είστε το online παρεάκι μου κι αυτό δεν αλλάζει.
 
                                                      bubbles

Χρόνια πολλά σε όλους με υγεία και αγάπη........

Εφυγες σήμερα από τη ζωή.....δεν τα πρόλαβες αυτά τα Χριστούγεννα.....ήσουν δυνατή όλα αυτά τα χρόνια.....πάλεψες όσο μπορούσες .....κι ακόμη παραπάνω.....δεν μπορώ να το πιστέψω.....φοβάμαι να πω καλή αντάμωση......γιατί απλά φοβάμαι το θάνατο.......

καλό σου ταξίδι Κατερίνα.........

Αγιες μέρες ή ......."30 μέρες νύχτα";

Και λοιπόν; Τι κι αν έρχονται Χριστούγεννα; 
Οι βρυκόλακες είναι εδώ!




(αναδημοσίευση από Πιγκουίνο. Σ΄ευχαριστώ)

Αγάπη μου.....παμπόγρια!!!!

glitter-graphics.com

Βράδυ....γύρω στις 11. Δε νιώθω πολύ καλά, μάλλον με περιτριγυρίζει γρίπη. Τώρα των χοίρων είναι, η παλιά, η νέα....θα σας γελάσω. Φοράω φανελένιες πιτζάμες, μάλλινες κάλτσες, εξοπλίζομαι με τα γυαλιά μου και ....ξαπλώνω παίρνοντας για συντροφιά μου τον ΚΑΖΑΜΙΑ που τον δανείστηκα από τη μητέρα μου για να αντιγράψω μία συνταγή για λεμονόπιτα. Ως γνωστόν ο ΚΑΖΑΜΙΑΣ είναι ένα λαϊκό ανάγνωσμα που απευθύνεται κυρίως σε ηλικιωμένα άτομα. Θυμάμαι πάντα τα Χριστούγεννα, το έπαιρνα δώρο στις γιαγιάδες μου. 

΄Οπως καταλαβαίνετε λοιπόν, το σκηνικό της συζυγικής κλίνης, κάθε άλλο παρά ερωτικό είναι, ούτε υπόσχεται μια βραδιά ...πάθους. Μόνο το πιεσόμετρο και η πάπια μου λείπουν για να θυμίζω μια γριά στην εντατική, το αντίθετο δηλαδή από το σκοτεινό αντικείμενο του πόθου. Παρόλα αυτά, ο σύζυγος πλησιάζει με "απειλητικές" διαθέσεις. Το ματάκι "παίζει". Τα ξέρουμε δα αυτά τα "σήματα". Ε, λοιπόν, ή είμαι μια θεά ακόμη και σ΄αυτή την κατάσταση αποσύνθεσης, ή ο σύζυγος χρειάζεται επειγόντως οφθαλμίατρο. Παρεπιμπτόντως, ήθελα να΄ξερα, αυτά τα σερνικά, πού τη βρίσκουν την όρεξη, βρέξει, χιονίσει; Anyway....Επιβεβαιώνονται οι προθέσεις του διότι πετάει τη γνωστή ατάκα: 

-Νυστάζεις;

-E,όχι....απλώς θα διαβάσω λιγάκι...

-ΚΑΖΑΜΙΑ διαβάζεις;

-Γιατί;;;;;Τι έχει ο ΚΑΖΑΜΙΑΣ; Ξέρεις πόσα ενδιαφέροντα πράγματα μπορείς να βρεις εδώ μέσα; Θησαυρούς....

Ο αγαπημένος μου τραβάει τον ΚΑΖΑΜΙΑ απ΄τα χέρια. 

-Ασ΄το τώρα αυτό ρε παιδί μου....

-Μηηηηηη! Τον ΚΑΖΑΜΙΑ μου!

-Μπα....Θα σε αντικαταστήσω...

-Με τι;

-Με κάποια πιτσιρίκα, ζουμπουρλούδικη....για να μου κάνει τα κέφια.

-Κι εγώ θα σε αντικαταστήσω...

-Με τι;

-Με έναν γέρο, για να έχουμε και κοινά ενδιαφέροντα. Τα πρωινά θα βλέπουμε Αυτιά, μετά βόλτες στη λαϊκή και στο σούπερ μάρκετ με τα πι και τα μπαστούνια, καθημερινές επισκέψεις στο φαρμακείο, ανταλλαγές χαπιών για πίεση, καρδιά κλπ, συζητήσεις για το καυτό θέμα της επικαιρότητας, δηλαδή εάν θα κάνουμε το καινούργιο εμβόλιο...

-Καλά! ( πολύ στακάτο και ξερό αυτό το Καλά!)

"Μου θύμωσε. Ηρθε η ώρα να επιστρατεύσω τα μεγάλα μέσα, ξέρετε φιλενάδες, τσαχπινιές, ζουζουνιές, τις γνωστές γυναικείες που....νιές."

-Εντάξει βρε μωρό, αφού βλέπεις ότι είμαι χάλια. Εχω ρίγη, καίει η μύτη μου. Πρέπει να έχω και δέκατα...

-...........

-Να σου διαβάσω ΚΑΖΑΜΙΑ να σε νανουρίσω;

-Διάβασε....

-Λοιπόν....Θα σου διαβάζω τις παροιμίες που είναι γραμμένες στο κάτω μέρος της σελίδας. "Οπού ναι καλορίζικος, γεννά κι ο κόκκοράς του, εγώ γελώ με δώδεκα και δεκατρείς μ΄εμένα, να λείπαν τα πιπέρια μου, να ιδώ τις μαγειριές σου....."

-Χρρρρρρρ.....Ζζζζζζζζζζ

"Κοιμήθηκε ο χρυσός μου....Ωραία! Τώρα θα διαβάσω με την ησυχία μου τον....ονειροκρίτη!"