Μυστήριο τρένο

Το θέμα μου σήμερα θα σας ξαφνιάσει...Τους τελευταίους μήνες που χρησιμοποιώ τον προαστιακό, μου γεννήθηκε μια απορία. Ακόμη και όταν δεν είναι ώρα αιχμής, με αποτέλεσμα τα βαγόνια να είναι άδεια και να υπάρχουν άπειρες κενές θέσεις, παρατηρώ τους επιβάτες που εισέρχονται-λες και είναι συνεννοημένοι-να ξεκινούν άνευ λόγου και αιτίας μία διαδρομή στο εσωτερικό του συρμού και από τις δύο πλευρές. Υπάρχουν κάποιοι που βολτάρουν, ωστόσο οι περισσότεροι έχουν ένα γρήγορο και αποφασιστικό βήμα (κάποιοι μάλιστα σχεδόν τρέχουν) λες και ψάχνουν τη δική τους συγκεκριμένη θέση. Τους βλέπω να διασχίζουν τους διαδρόμους, να περνούν τα γυάλινα διαχωριστικά και να χάνονται στα βάθη του διαδρόμου. (Δε μιλώ βέβαια για τους ταξιδιώτες με αποσκευές που λογικό είναι να ψάχνουν για μια θέση πιο βολική).
Ιδού τα ερωτήματα που προκύπτουν: η διάταξη των καθισμάτων ( αν δεν κάνω λάθος) είναι ίδια σε όλο το μήκος του τρένου. Δηλαδή υπάρχουν τα αεροπορικού τύπου διθέσια καθίσματα και οι παράλληλες μονές θέσεις. Να πεις ότι αναζητούν καλύτερη θέα; Παράλογο, αφού είναι ίδια ανάλογα με το ποιά πλευρά θα επιλέξεις να καθίσεις. Να πεις ότι θέλουν να είναι κοντά σε συγκεκριμένη πόρτα ώστε όταν εξέλθουν να βρίσκονται σε πιο βολικό σημείο και να μην περπατήσουν πολύ για τον προορισμό τους; Μα αυτό το κάνουν ήδη μέσα στο τρένο. Εξάλλου, δεν πρόκειται για τόσο μακρύ όχημα. Αυτό που προκαλεί μάλιστα εντύπωση είναι πως την περίεργη αυτή πρακτική δεν την εφαρμόζουν μόνο τα νέα παιδιά που φυσικά είναι αεικίνητα και δεν μπορούν να μπαστακωθούν σ΄ένα σημείο. Το κάνουν και μεγάλοι άνθρωποι.
Τι να κρύβεται άραγε στα άδυτα του συρμού; Μυστήριο....Εκτός κι αν οι φρενήρεις ρυθμοί της καθημερινότητας μάς έχουν κυριεύσει τόσο πολύ, που ακόμη κι όταν μας δίνεται η ευκαιρία να απολαύσουμε λίγες στιγμές ηρεμίας μέσα στην τρέλα, εμείς πάλι προτιμάμε το πήγαινε-έλα.....