Μία ανάπαυλα απ΄τα ....στενάχωρα

Αχ φίλοι μου...Πόσες φορές πάνω στα νεύρα μας με τα στραβά κι ανάποδα αυτής της χώρας, δεν έχουμε σκεφτεί, φωνάξει ή ακόμη και αποφασίσει(οι πιο τολμηροί) να την εγκαταλείψουμε και να πάμε να ζήσουμε αλλού!
Και μετά, πέφτεις πάνω σε μία τέτοια φωτογραφία και λες: Ε, όχι! Αυτή είναι η Ελλάδα μου! Η Ελλάδα που αγάπησα και αγαπώ...Δεν πάω πουθενά. Ας μείνουν αυτοί με τον δήθεν πολιτισμό τους και τον καθωσπρεσπισμό τους κι εγώ εδώ με τα παζάρια μου, τη λαϊκή μου, το γουρουνόπουλο στη λαδόκολα, την καντίνα με τα "βρώμικα"....
Αυτή είναι η χώρα μας. Τα στριγκ μαζί με τους χαλβάδες. Αυτός ο αχταρμάς, αυτό το χύμα είναι η ομορφιά της.
Πώς να το κάνουμε;
Οπου κι αν πάω, η Ελλάδα με πληγώνει.....

ονειρόδραμα....

Κυνήγησα τα όνειρά μου.....
μα τα είδα να χάνονται....
και να γίνονται σκιές...
ο δρόμος ήταν δύσκολος....
τον περπάτησα όσο μπορούσα.....
όταν κουράστηκα σταμάτησα.....
και τα όνειρα δεν τα πρόλαβα....
μπορεί και να με περιμένουν ακόμη...
στο τέλος του δρόμου...
δεν ξέρω....
μπορεί να ξεκινήσω πάλι τη διαδρομή...
μέσα στην ομίχλη.....
για να τα φτάσω...
δεν ξέρω....
δεν λυπάμαι που κουράστηκα....
δεν μετανιώνω που προσπάθησα...
άξιζε ο κόπος που τα κυνήγησα...
τα χαμένα μου όνειρα τα αγαπάω και δεν θα τα χαρίσω σε κανέναν...

σσ. Αφιερώνω αυτή την ανάρτηση στον άνθρωπο που μοιράστηκε και πίστεψε τα όνειρά μου επειδή με αγάπησε....

Hello kitty!!!!

(παραγγελία του Μάριου)






παλιμπαιδισμός(ο)ουσ.παλίμπαις,-αιδος η συμπεριφορά του παλίμπαιδος, το να συμπεριφέρεται ενήλικο άτομο και ιδίως ηλικιωμένο παιδιάστικα, ξαναμώραμα

Κόσμος ....αγγελικά πλασμένος

Δύο.........διαφορετικά σχολικά λεωφορεία!

Γιατί;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;

Καλή αρχή.....

Πλησιάζει η έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς. Τα κεφάλια μέσα για μαθητές και γονείς. Φτου! κι απ΄την αρχή. Διαβάσματα, ατέλειωτα πηγαινέλα στα φροντιστήρια, ξενύχτια πάνω στα βιβλία (λέμε τώρα)...Κουράγιο παιδιά...Ας οπλιστούμε όλοι με υπομονή κι ας προσπαθήσουμε να μη φορτώσουμε τα παιδιά- τους πιο σκληρά εργαζόμενους -με τα δικά μας άγχη και τις δικές μας ανασφάλειες. Προέχει η σωματική και ψυχική τους υγεία και η ισορροπημένη οικογενειακή ζωή. Το παιχνίδι, η ξεκούραση, ο αθλητισμός, τα φλερτ, η ψυχαγωγία, είναι απαραίτητα. Δεν είναι πολυτέλειες. Το πρώτο μας μέλημα είναι να τους χτίσουμε ένα μέλλον με αξίες και ιδανικά, να τους βοηθήσουμε να γίνουν σωστοί, έντιμοι και καλλιεργημένοι πολίτες με ανοιχτά μυαλά και διευρυμένους ορίζοντες, για να ζουν και όχι απλά να υπάρχουν. Στο χέρι μας είναι να τους δώσουμε ερεθίσματα. Η ζωή δεν τελειώνει στο σχολείο. Συνεχίζεται στα αθλητικά κέντρα, στα μουσεία, στα πάρκα, στα θέατρα, στον κινηματογράφο. Κάποια στιγμή, το σχολείο πρέπει να σταματήσει να είναι εφιάλτης όταν το ζούμε από μέσα, και γλυκιά ανάμνηση όταν περάσουν τα χρόνια και το αναπολούμε....